İSTANBUL - Dario Azzellini tarafından derlenen “Emeğin Alternatif Tarihi - İşçi Denetimi ve İşyeri Demokrasisi” kitabı Amara Yayınevi’nden çıktı. Kitap, bugün yürürlükte olan işçi mücadelelerinin niyet ve uygulamalarına ışık tutuyor.

Amara Yayınevi’nden yeni bir kitap okuyucuyla buluşuyor. Dario Azzellini tarafından derlenen “Emeğin Alternatif Tarihi - İşçi Denetimi ve İşyeri Demokrasisi” kitabı bu hafta okurla buluşuyor. Konsey komünizmi, anarko-sendikalizm, İtalyan operaismo’su ve diğer “heretik” sol akımlar yoluyla Paris Komünü hakkındaki yazılara yer verilen kitap, şimdiye kadar görmezden gelinen tarihsel ve çağdaş otonom işçi hareketlerinin uygulama ve amaçlarına dikkat çekiyor. “Atina demokrasisinden günümüze, komün ve meclis deneyimleri ışığında ücretli emeğin özgürleşme tarihi” olan kitap, bugün yürürlükte olan işçi mücadelelerinin niyet ve uygulamalarına da ışık tutuyor.

Zamanında ve önemli soruları ele alan Dario Azzellini, iş yerlerine kalıcılığı ve öngörülebilirliği getirmenin toplulukları nasıl istikrara kavuşturacağını ve özerkliğini nasıl sağlayabileceğini vurguluyor. Kitap, işçilerin işyerlerinde sürekliliği ve öngörülebilirliği sağlayarak katılımcı demokrasinin anlatımı üzerinden kendi topluluklarını stabilize edebileceğini gösteriyor. Tarihin tekrar tekrar gösterdiği işçilerin her zaman için kendi girişimlerini işletebilme kapasitesine sahip olduğunu gözler önüne seriyor.

10 bölümden oluşan kitabın ilk bölümünde Alex Demirovic tarafından kaleme alınan “Marks’ın Konsey Demokrasisi veya Siyasi Yönünün Sonu” yer alıyor. Bu bölümde “Liberal Demokrasinin Yetersizliği” ve “Marx’ın Siyasi Anlayışı ve Paris Komünü Değerlendirmeleri” de yer alıyor.

KOZOVA İŞÇİLERİNİN DİRENİŞİ KİTAPTA

İkinci bölümde, Dario Azzellini tarafından kaleme alınan “Çağdaş Kriz ve İşçi Kontrolü” üzerinde duruluyor. Bölümde “Fransa’da Islah Edilmiş Fabrikalar”, “İtalya: Officine Zero ve Ri-Maflow”, “Yunanistan: VioMe: Endüstriyel Yapıştırıcıdan Organik Temizleyicilere”, “Mısır: Çelik ve Seramik”, “Şikago: New Era Pencereleri”, “İşçi Islahlarının Genel Zorlukları ve Ortak Özellikleri” yer alıyor. Bu bölümde ayrıca 2013 yılında çalıştıkları fabrikayı 10 ay boyunca işgal ederek, direnişlerinden sonuç alan Kozova işçilerinin direnişi de işleniyor.

İŞÇİ ÖRGÜTLENMELERİ KONU EDİNMİŞ

Elise Danielle Thorburn tarafından kaleme alınan kitabın üçüncü bölümünde, “İşçi Meclisleri: İşçi Örgütlenmelerinde Yeni Oluşumlar ve Kapitalizme Karşı Mücadele” başlıkları yer alıyor. Kitabın dördüncü bölümü ise Peter Haumer tarafından kaleme alındı. Bölümde “1918-1919 Alman (Avusturya) Devrimi ve İşçi Sınıfının Özerkliği” ile 1 ve 2’nci Dünya Savaşları sırasında emek hareketine detaylıca yer veriliyor. “1918 Ocak Genel Grevi” de bölümde karşınıza çıkabiliyor.

ÖZYÖNETİM VE ÖZ ÖRGÜTLENME

Beşinci bölümde, Franck Gaudichaud’ın Şili deneyimleri üzerindeki araştırmaları yer alıyor. Bu bölümde işçilerin öz yönetim ve öz örgütlenmesi üzerinde duruluyor. Kitabın altıncı bölümünde ise Kimiyasu Irie tarafından “Üretim Denetimi Mi Yoksa Fabrika Sovyeti Mi?” sorusuna yanıt aranıyor. Bu bölümde ise Uzak Doğu ülkelerinde işçi deneyimleri konu alınıyor. Ayrıca bu bölümde halk mahkemeleri ile işçi sendikalarından örnekler veriliyor.

BREZİLYA DENEYİMİ

Yedinci bölümde, Güney Amerika ülkelerinden “Brezilya’daki Fabrika Komisyonları ve 1964 Darbesi" üzerinde duruluyor. Enrique T. Novaes ve Mauricio S. De Faria tarafından kaleme alınan bölümde işçi ve entelektüel mücadelesinin yükselişi, kırsal mücadeleler, reformlar, darbe ve baskı ekseninde Brezilya işçi sınıfının oluşumu ve fabrika komisyonları üzerinde değerlendirmeler yer alıyor.

Sekizinci bölümde, karşımıza Patrick Cuninghame tarafından kaleme alınan Meksika işçi deneyimi ile öz yönetim karşımıza çıkıyor. Bölümde, Toplumsal direniş ve “Ruta 100: Yozlaşmış Neoliberalizm Tarafından Bastırılan Özyönetimli Toplu Taşıma Ağı” ve “Chiapasta Zapatista Özerk Belediyelerinde Özyönetimli Kooperativizm” ile “Meksika’daki Kooperativizmin ve İktisadi Özyönetimin Sınırları” karşımıza çıkan başlıca konular.

URUGAY SINIF MÜCADELESİ

Dokuzuncu bölümde, Urugay işçi deneyimleri üzerinde duruluyor. Anabel Rieiro tarafından kaleme alınan bölümde “Kolektif Özyönetim ve Sosyal Sınıflar”, “Kolektif Özyönetim: Sınıf Mücadelesi Toplumsal Hareketliliğe Karşı” ve “Uysallaştırılmış Kolektif Eylemler ve Toplumsal Dokunun Yenilenmesi” başlıkları yer alıyor.

Kitabın son bölümünde ise Alexandros Kioupkiolis ve Theodoros Karyotis tarafından Yunanistan deneyimi derinlemesine ele alınıyor. Bu bölümde ayrıca “Çağdaş Yunanistan’da Özyönetimli Komünler”, “Kooperativizm”, “Neoliberal Kriz Yönetiminin Bir Sonucu Olarak Toplumsal Bölünme” ve “Yeni Sosyal Ekonomi, Biyopolitik İşçi ve Komünler” ele alınan başlıca konular oluyor.